Abstract

Cel pracy
Określenie świadomości studentów stomatologii na temat rozpowszechnienia, przebiegu, etiologii oraz możliwości leczenia hipomineralizacji trzonowcowo-siekaczowej.

Materiał i metody
Grupę ankietowanych stanowiło 131 studentów, którzy brali udział w Ogólnopolskiej Konferencji Stomatologicznej w Szczecinie ( 13,7 % ankietowanych ) oraz studenci z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego ( 86,3 % ankietowanych ).

Wyniki
Przeważająca część uczestników badania (85,5%) deklaruje, że spotkała się z informacjami na temat hipomineralizacji trzonowcowo-siekaczowej, a ponad 30% wśród wszystkich ankietowanych miała kontakt z pacjentami dotkniętymi MIH podczas zajęć klinicznych. Najczęściej rozpoznawaną przez studentów zmianą kliniczną były żółtobrązowe plamy (80,85%), najrzadziej spotykano poerupcyjne złamania szkliwa (14,68%). Jako główny czynnik etiologiczny MIH respondenci wskazywali czynniki genetyczne (81,68%). Prawie wszyscy studenci byli zdania, że temat hipomineralizacji trzonowcowo-siekaczowej powinien być szczegółowo omawiany w ramach programu nauczania Stomatologii Dziecięcej podczas studiów oraz chętnie pogłębialiby wiedzę w tym zakresie.

Wnioski
Większość respondentów, mających zajęcia kliniczne ze Stomatologii Dziecięcej, spotkało się z informacjami na temat MIH i miała kontakt z pacjentami dotkniętymi tą jednostką chorobową. Wyniki badań wykazały zależność między rokiem studiów a świadomością studentów na temat diagnozowania hipomineralizacji trzonowcowo-siekaczowej.